اثر تسهیل عصبی عضلانی از طریق گیرنده های عمقی برتحکیم مهارت حرکتی ظریف: مطالعه مقدماتی

هدف:  هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثر خواب شبانه بر تحکیم مهارت حرکتی ظریف دانشجویان 19 تا 25 ساله به دنبال یک جلسه تمرین با و بدون تسهیل عصبی-عضلانی از طریق گیرنده­های عمقی بود. روش بررسی: 22 دانشجوی راست دست (25-19سال) که دارای کیفیت خواب مطلوب و عدم بیماری عصبی­عضلانی بودند به صورت تصادفی به دو گروه آزمایشی (انجام تمرینات تسهیل عصبی-عضلانی) و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی­های گروه آزمایشی و کنترل در روز اول به یک جلسه تمرین (54 کوشش) پرتاب دارت پرداخته و بلافاصله در آزمون اکتساب (9 کوشش) شرکت کردند. سپس در صبح روز دوم پس از خواب شبانه، آزمون بازآزمایی (9کوشش) به عمل آمد. برای ارزیابی بهبود دقت اجرا، آزمون اکتساب و آزمون بازآزمایی با یکدیگر مقایسه شدند. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از آزمون تحلیل واریانس بین-درون آزمودنی­های آمیخته در سطح معناداری 0/05=α استفاده گردید. یافته ­ها:  نتایج تحقیق حاضر نشان داد که تفاوت معنادار آماری در دقت اجرا قبل و بعد از خواب شبانه (0/62=p،3/9=f) بین دو گروه مشاهده نشد (0/71=p،0/13=f). نتیجه­ گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که خواب شبانه به دنبال یک جلسه تمرین با و بدون تسهیل عصبی-عضلانی قبل از اجرای مهارت حرکتی ظریف، تاثیری بر تحکیم  مولفه دقت نداشته است